Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3192 Esas 2018/765 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 50/1-a. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 61. maddesinde hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bir düzenleme bulunmadığı, TCK"nın 52/4. maddesinde de adli para cezasının taksitlendirilebileceği hakkında hakime takdir hakkı verildiği, somut olayda hükmedilen hapis cezasının bir gün karşılığı miktarının alt sınırdan hesaplanması suretiyle sanığın ekonomik durumunun gözetildiği anlaşıldığından, adli para cezasının taksitlendirilmesi hususunun tartışılmaması sebebiyle bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, verilen cezanın TCK"nın 50/1-d-f. maddelerindeki şeçenek yaptırımlara çevrilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasını adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi yerine, TCK"nın 50/1-a. maddesi olarak gösterilmesi,
2-Hükmolunan adli para cezasının TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine Cumhuriyet Savcılığınca yapılacak tebligata rağmen 30 gün içinde seçenek yaptırım gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp devam edilmemesi halinde hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasındaki “TCK"nın” ibaresinden sonra gelmek üzere “50/4 maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi ve yine hükmün 3.fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “TCK"nın 52/4 maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.