Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/237 Esas 2016/2792 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/237
Karar No: 2016/2792
Karar Tarihi: 22.03.2016

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/237 Esas 2016/2792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 03.02.2003 doğumlu mağdur ile yalnız kaldığı zamanlarda koruma ve gözetim yükümlülüğünü ihlal ederek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlemiştir. İlk derece mahkemesinde sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 103/3-d maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden hüküm kurulmuştur. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, bu hususun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/237 E. , 2016/2792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilip re’sen de temyize tâbi hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin annesiyle beraber yaşayan sanığın, kayden 28.02.2003 doğumlu olup suç tarihinde oniki yaşı içinde bulunan mağdure ile yalnız kaldığı zamanlarda koruma ve gözetim yükümlülüğünü ihlal ederek atılı suçu işlemesi karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 103/3-d maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmî iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan re’sen de temyize tâbi hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.