Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/761 Esas 2017/14939 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ve nafakaların miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar ve velayet düzenlemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve özellikle, bozma sonrası verilen hükümde erkeğe yüklenen sadakatsizlik vakıasının ilk hükümde yer almadığının ve ilk hükmün davacı-karşı davalı kadın tarafından temyiz edilmediğinden bu eylemin erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceğinin, buna karşın mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları yanında erkeğin birlik görevlerini yerine getirmediği hususunun sabit olduğunun, yine davacı -karşı davalı kadına bozma ilamında geçen erkeğin başına odun ile vurması şeklindeki kesinleşen kusurlu davranışına ek olarak bozma sonrası verilen hükümde erkeği satırla kovalaması ve erkeğe hakaret etmesi kusurlarının bozma kararımız doğrultusunda kadına kusur olarak yüklenemeyeceğinin anlaşılmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda boşanmaya sebebiyet veren olaylarda her ne kadar taraflar eşit kusurlu kabul edilerek davacı -karşı davalı kadının tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş ise de yapılan yargılama, toplanan deliller ve Dairemizin 2015/12417 esas, 2016/3588 karar sayılı bozma ilamına göre boşanmaya sebebiyet veren vakıalardan eşine fiziksel şiddet uygulayan, hakaret eden ve birlik görevlerini yerine getirmeyen erkeğin ağır kusurlu olduğu, buna karşın eşinin başına odunla vuran kadının ise daha az kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı - karşı davalı kadının tazminat (TMK.m.174/1-2) taleplerinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
3- Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı -karşı davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukanda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.12.2017 (Salı)