Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/813 Esas 2017/14937 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/813
Karar No: 2017/14937

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/813 Esas 2017/14937 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2017/813 E.  ,  2017/14937 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının karşı davasının kabulü, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve tazminatlar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi ile lehine hükmedilen nafaka ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü;
    1-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına ve özellikle mahkemece davalı-karşı davacı kadına kusur olarak yüklenen "onur kırıcı söz söyleme" vakıasına davacı -karşı davalı erkek tarafından usulüne uygun şekilde dayanılmadığının, usulüne uygun şekilde dayanılmayan bu vakıanın kadına kusur olarak yüklenemeyeceğinin, buna karşın mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı-karşı davacı kadının müşterek çocuklar ile erkeğin arasının açılmasına sebebiyet verdiğinin ispatlandığının, yine de boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin, davalı-karşı davacı kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre erkeğin tüm, kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile boşanma yüzünden zedelenen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak davalı-karşı davacı kadın yararına daha uygun miktarda maddi (TMK m.. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Mehmet"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 143.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran ... geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.12.2017 (Salı)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.