2. Ceza Dairesi 2017/2940 E. , 2017/5997 K.
"İçtihat Metni"Hırsızlık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 58. maddesi uyarınca cezasının infazının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair GEBZE 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/01/2013 tarihli ve 2012/477 esas, 2013/4 sayılı kararının infazı sırasında, sanık tarafından 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi talebinin reddine dair, anılan Mahkemenin 30/12/2016 tarihli ve 2012/477 esas, 2013/4 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Gebze 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/01/2017 tarihli ve 2017/82 değişik iş sayılı karar aleyhine ... Bakanlığınca verilen 09/04/2017 gün ve 2208-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/04/2017 gün ve 2017/23909 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği cihetle; hükmün infazının durdurularak, 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ...’ın TCK’nın 141/1 ve 62. maddeleri gereğince cezalandırılmasına dair 11.01.2013 tarihli kararın temyizi üzerine Dairemizin 27.01.2016 tarih ve 2014/18037 E., 2016/1357 K. sayılı ilamıyla, “Oluşa ve dosya içeriğine göre suçun gece vakti saat 04.45 de işlendiği nazara alınarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanıkların hırsızlık eylemini binanın eklentisinden gerçekleştirdiklerinin anlaşılması karşısında eylemlerine uyan TCK"nın 142/1-b maddesi yerine suç vasfında yanılgı sonucu aynı Kanun"un 141/1. maddesi gereğince uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.” şeklindeki eleştiri ile söz konusu hükmün onanmasına karar verildiği anlaşılmakla; sanığın eylemine ilişkin suç vasfının belirlenmesindeki yanılgının sonraki değerlendirmelerde kazanılmış hak sağlamayacağı gibi, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun gece vakti işlendiği de dikkate alındığında 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi gereğince uzlaştırma kapsamında olmadığı gözetilerek itirazın reddine dair mercii kararında bir isabetsizlik görülmediğinden (GEBZE) 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.01.2017 gün ve 2017/82 D. İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 24.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.