6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19329 Esas 2014/5041 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19329
Karar No: 2014/5041
Karar Tarihi: 04.03.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19329 Esas 2014/5041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hüküm verdiği sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğunu belirtmiştir. Ancak mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasının gözetilmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, delillere ve suçun niteliğine uygun kabul ve uygulama yapıldığını belirtmiştir. Ancak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulaması gerektiği bildirilmiştir. Sanığın kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayan bir uygulama yapılmasının yasaya aykırı olduğu, ancak düzeltilmesi mümkün olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak yerine \"Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" yazılmıştır. Kanun maddeleri: 6136 say

8. Ceza Dairesi 2013/19329 E. , 2014/5041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olma- dığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, hükmün gerekçesine, lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının red- dine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan

kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.