MAHKEMESİ : KEŞAN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2007/126-2013/178

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dilekçesinde, davacıların oğlu olan davacı Mehmet"in, davalıların oğlu olan davalı Emre tarafından nedensiz olarak dövüldüğünü, dişlerinin kırıldığını, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve yüzde ize neden olacak şekilde yaralandığını, bu olaydan dolayı E.. K.. hakkında Keşan Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/520 Esas sayılı dosyası ile dava açıldığını, E.. K.." ın müvekkili Mehmet"e karşı kasıtlı ve planlı hareket ederek nedensiz saldırdığını, bu olayda Emre"nin ağır kusurlu olduğunu, müvekkilinin kusursuz olduğunu, yaralanmadan dolayı dişlerinin tedavisi için Tekirdağ ilinde bulunan Ortodontist Diş Hekimi olarak görev yapan doktora özel araçları ile gitmek zorunda kaldığını, Ortodontist doktorun sadece Tekirdağ ilinde bulunduğunu, bu nedenle Tekirdağ"da tedavisinin yapıldığını beyanla diş tedavi masrafları için 2.828,00 TL, tedavi olmak üzere Keşan Tekirdağ için gidiş-geliş masrafları için 1.000 TL tedavi süresince müvekkillerinin iş ve güçten kalma bedeli için 1.000 TL, tedavi süresince çalışmakta olduğu işe devam edememesi, müvekkilinin işini aksatması nedeniyle bağlı olduğu kooperatif tarafından kendisine, tedaviye gittiği zamanlar için kesilen 359,00 TL ceza bedeli, müvekkilinin vücut tamlığında meydana gelen zarar için 10.000 TL olmak üzere 15.187,00 TL maddi zararın ve 10.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, davalıların reşit olmayan çocuğu Emre"nin eylemi nedeni ile oluşan maddi ve manevi tazminat talebinden kaynaklanmaktadır.
Davalı hakkında açılan bu dava, 4721 sayılı Yasanın 369.maddesi kapsamında olup, aile başkanının sorumluluğu esasına dayanmaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır.
Öyle ise mahkemece, bu ilkeler gözetilerek, davaya aile mahkemesinde bakılması gerektiği gerekçesi ile, dava dilekçesinin görevsizlik nedeni ile reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu işin esası hakkında bir karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.