Hırsızlık - başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/30209 Esas 2019/10032 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : TCK 142/1-b, 62/1-2, 53/1 maddeleri uyarınca ve
TCK 245/1, 43/1, 62/1-2, 52/2-4, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanık hakkında hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın aktif dağıtım şirketinde kurye olarak çalıştığı, Cıty Bank tarafından müşterilerine ulaştırılması amacıyla aktif dağıtıma gelen kredi kartlarını henüz dağıtıma çıkmadan toplu halde bulundukları yerden alıp, zarfı keserek çıkardığı ve kart sahiplerini arayıp kendisini banka görevlisi olarak tanıtmak suretiyle kişisel bilgilerini öğrendiği, bu bilgiler sayesinde Banka"dan aldığı kart şifresi ile alışveriş yaptığı ve dağıtıma çıkmadan kartı aldığı zarfın içerisine koyup eski haline getirdiğinin iddia edildiği olayda,sanığın savunması,katılan beyanları ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediği sabit olmakla mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
2- Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan,sanık müdafiinin hatalı hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanığa yüklenen "hırsızlık" suçunun, 5327 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suçun işlendiği 30/07/2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında "hırsızlık" suçundan açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 16/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.