6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11457 Esas 2014/5027 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11457
Karar No: 2014/5027
Karar Tarihi: 04.03.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11457 Esas 2014/5027 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kardeşini dövdüğü iddia edilen kişinin çalıştığı işyeri önünde belli kişiye yönelik silahla ateş etme suçundan hüküm giymiştir. Mahkeme, suçun genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten işlendiğini kabul etmiştir. Hükümlülük ve müsadere cezası verilmiştir. Temyize gidilmemiştir. Ancak, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabileceği, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümlerden 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki haklar dışındaki haklarından hüküm giydiği hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6136 Sayılı Kanun'un 12. maddesi (Silahla tehdit suçu)
- 5237 Sayılı Kanun'un 53. madde ve 1-3 fıkraları (Hükümlüye uygulanacak kısıtlamalar)

8. Ceza Dairesi 2013/11457 E. , 2014/5027 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın kardeşini dövdüğünü iddia ettiği kişinin çalıştığı iş yeri önünde silahla ateş etme eyleminin belli kişiye yönelik olması nedeniyle silahlı tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçu kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına ve eksik araştırmaya yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salı- verilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hüküm- lerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.