Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/4123 Esas 2017/14896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, maddi tazminat miktarı, reddedilen manevi tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri, tedbir nafakasının kaldırılması ile ziynet alacağı davasının reddedilen kısmı yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, maddi tazminat, tedbir nafakası, ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmı ile ziynetler yönünden kadın lehine hükmolunan vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Delil olarak dayanılan taraflardan ..."ın davacı sıfatıyla eşi ..."a karşı Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesine dayalı olarak 29.06.2011 tarihinde açtığı boşanma davası İstanbul Anadolu 3. Aile Mahkemesinin 03.04.2014 tarih 2011/668 esas, 2014/294 karar sayılı kararıyla tarafların iddialarının ispatlanamadığı gerekçesiyle reddedilmiş ve hüküm 26.05.2014 tarihinde kesinleşmiştir. Reddedilen bu dava ile davacı kadının 29.06.2011 tarihinden önceki olayları yeniden boşanma nedeni yapması imkanı ortadan kalkmıştır. Reddedilen davanın açılmasından sonra, taraflarca dosyaya bildirilen ve toplanan delillerle her iki taraf bakımından yeni bir olayın
varlığı da kanıtlanamamıştır. Fiili ayrılık başlı başına boşanma sebebi değildir. Bu itibarla boşanma davasının reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Yukarıda 1.bentte açıklanan sebeple tarafların herhangi bir kusurlu davranışı ispat edilememiştir. Bu nedenle davalı erkek aleyhine maddi tazminata hükmedilemez. Davacı kadının maddi tazminat isteminin reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.12.2017 (Salı)