Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9038 Esas 2018/2601 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacılar vekili; davalının 25/06/2011 tarihinde sevk ve idaresindeki aracı ile yaya olan davacıların murisi ... "ya çarparak ağır şekilde yaralanmasına ve bilahare tedavi gördüğü hastanede 27/06/2011 tarihinde ölümüne sebebiyet verdiğini belirterek müvekkili ... için 10.000,00 TL ve müvekkili ... için 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiz ile davalıdan alınarak müvekkillerine verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 8.000,00 TL, Davacı ... için 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 25/06/2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranını ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 922,19 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 15.3.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.