Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/8464 Esas 2018/2599 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacı vekili; 10.06.2006 günü, dava dışı ... ’nın sevk ve idaresindeki aracın müvekkilinin miras bırakanı yaya... ’a çarpmak suretiyle, ölümlü bir trafik kazasına sebebiyet verdiğini, eşi ...’un maddi destekten yoksun kaldığını beyanla, fazlaya dair talep ve dava hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 2.500,00.-TL nin temerrüt tarihi olan 25.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte sigorta şirketinden alınarak müvekkile ödenmesini talep etmiştir. Davacı vekili 19.11.2014 havale tarihli ıslah dilekçesi ile özetle; fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak dava değerini 40.886,12.-TL olarak ıslah ettiklerini beyan etmiştir.Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 40.886,12-TL"nin 25.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, davacıların murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK m. 53 gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.Davalıya sigortalı araç özel araç olup, asıl zarar verenden istenilemeyecek ticari temerrüt faizinin, onun sorumluluğunu üstlenen davalı sigortadan da istenemeyeceği, dolayısıyla bu aracın haksız eyleminin de TTK"nın 3. maddesi uyarınca ticari iş niteliği taşımamasına, bu durumda da bu davalıdan ancak yasal faiz istenebileceğine, bu davalının hukuki sorumluluğunu üzerine alan davalı ... şirketinden de ancak aynı oranda temerrüt faizi istenebileceğine göre, davalı ... bakımından istem gibi ticari işlerde öngörülen temerrüt faizine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/II maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nın 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 1 numaralı fıkrasında yer alan "avans" ibaresinin çıkartılarak yerine "yasal" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 15.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.