Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekili ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağını oluşturan İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/77 Esas 2009/316 Karar sayılı dosyasında davacı (sanık) hakkında 06.11.2009 tarihinde beraat kararı verildiği, kararın davacı (sanık) müdafiinin vekalet ücreti ile sınırlı olarak yapmış olduğu temyiz talebi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesi"nin 30.10.2013 gün ve 2011/11373 Esas 2013/13036 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verildiği ve hükmün 30.10.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının ise 02/04/2014 tarihinde açıldığı, 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği hususu göz önüne alındığında beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde açıldığı gözetilerek tazminat istemi hakkında karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
Kabule Göre de;
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davalı kurum lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.