MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/12/2015 tarih ve 2014/54-2015/136 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 21.242 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun"la değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilin tescilli "..." markasının ve aynı ibareli internet sitesi bulunduğunu, davalının bu ibare üzerinde hiçbir hak sahibi olmamasına rağmen bu ibareyi kullanarak internet alan adı aldığını, bu durumun müvekkili markasına tecavüz teşkil ettiğini, ileri sürerek müvekkilin tescilli "..." markasına ve internet alan adına tecavüzün ve haksız rekabetin tespitine, men"ine, hükmün ilanına, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline kara verilmesini talep etmiştir. Islah ile 10.514,18-TL maddi tazminatın tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının tescilli markasına tecavüz söz konusu olmadığını, dava dilekçesinin tebliğinden itibaren de kullanım sonlandığını, savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı adına tescilli “...” markasının tanınmış olduğu, davalının davacıya ait tescilli markanın birebir benzerini web alan adında kullanmak suretiyle, tüketiciler açısından her iki işletme arasında bağlantı bulunduğu itibarı yaratacak şekilde karışıklığa sebebiyet verdiği, bu nedenle marka hakkına tecavüzün bulunduğu, bu durumun aynı zamanda haksız rekabet teşkil ettiği, bu nedenlerle davalıya ait ... internet sitesine erişiminin engellenmesine, dava konusu olan internet siteleri davalı tarafından 01/02/2011 tarihinde kullanılmaya başlandığı, davacı tarafa ait ticari defterler üzerinde yapılan bilirkişi incelemesinde 2011 yılı için ürün satışından kaynaklanan zararın bulunmadığı, 2012 yılına ilişkin bir önceki yıla göre azalma görüldüğü, 2013 ve 2014 yıllarına ilişkin azalmanın söz konusu olmadığı dikkate alınarak davacının muhtemel kazanç kaybının 10.514,18 TL olduğu, hak ve nesafet kuralları gözetilerek satışlardaki düşüsün tek sebebin davalının marka hakkına tecavüzü olduğunun kabul edilemeyeceği, bu nedenlerle takdiren 10.000,00 TL maddi tazminatın tahsiline, 556 sayılı KHK"nın 62/2-b maddesi, 6102 sayılı TTK"nın 56/1-e, 6098 sayılı BK."nun 58 maddeleri çerçevelerinde tarafların tacir sıfatı, markanın değeri, tarafların dosyaya yansıyan sosyal ve ekonomik durumu ile hak ve nesafet kuralları gözetilerek 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
1- 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, anılan miktar 01.01.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Somut olayda, 514,18 TL"nin reddine karar verilmiştir. Davacı vekili hükmü temyiz etmiş ise de, karar tarihi itibariyle yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı anlaşıldığından temyizi kabil olmayan reddedilen kısım yönünden davacı aleyhine hükmedilen yargılama gideri ve vekalet ücreti de kesin niteliktedir. Bu nedenle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin temyiz istemine geklince, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bente açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.024,65 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 28/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.