Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/18679 Esas 2014/2750 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BOZÜYÜK 2. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/07/2013
NUMARASI : 2013/228-2013/236

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının açtığı boşanma davasının reddedildiğini, kararın kesinleşmesi ile nafakaların son bulduğunu, davacının ailesinin yanına sığındığını belirterek, davacı için 1.500.00 TL, ortak çocuk için 1.000.00 TL tedbir nafakası takdir edilmesini talep etmiştir.
Davalı duruşmada; Bursa"da yerleşik olduğunu, davanın orada görülmesini talep ettiğini belirtmiştir .
Mahkemece; yetkisizlik kararı verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece kısa kararda; Mahkememizin YETKİSİZLİĞİNE, gerekçeli kararda;
Mahkememizin YETKİSİZLİĞİNE, HMK. md.20 uyarınca kararın kesinleşmesinden itibaren iki hafta içinde davacının kararı veren mahkemeye başvurarak dosyanın yetkili mahkemeye gönderilmesini talep etmesi halinde, dosyanın yetkili Ankara Nöbetçi Aile Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE şeklinde karar verildiği anlaşılmaktadır. Kısa kararda yetkili olan mahkeme belirtilmemiş, gerekçeli kararda Ankara Aile Mahkemesinin yetkili olduğu belirtilmiştir.
Kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkraları arasında çelişki bulunmaktadır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas - 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.
Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın ve dosya münderecatına göre mahkemece bu hususlar gözönünde tutularak vicdani kanaate göre karar verilmelidir.
Bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.