Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/16820 Esas 2015/3401 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki karşılıklı itirazın iptali ve alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasındaki ticari ilişki kapsamında faturalara konu malların müvekkilince davalıya satılarak teslim edildiğini, bakiye borcun ödenmediğini, alacağın tahsili için aleyhine girişilen takibe davalının itirazı sonucu takibin durduğunu belirterek, itirazın iptaliyle takibin devamına ve %40 oranındaki icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki ticari ilişki kapsamında akdolunan protokol hükümleri uyarınca müvekkilinin davacıya borçlu olmadığı gibi aksine düzenlediği fiyat farkı faturaları nedeniyle alacaklı olduğunu bildirerek davanın reddine, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 3.483,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasında akdolunan protokolün 4.madde hükmü de gözetilerek düzenlenen bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının davalıdan alacaklı olduğunun kanıtlanamadığı, aksine davalı yanca düzenlenen fiyat farkı faturası uyarınca davalının davacıdan 1.642,02 TL alacaklı olduğunun ispatlandığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüyle 1.642,02 TL"nin dava tarihi 14.11.2012"den itibaren işleyecek avans faiziyle davacı (karşı davalı)dan tahsiline karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Davalı-karşı davacı vekilinin temyiz istemi yönünden;
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.893,60 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.841,85 TL olması nedeniyle 13/05/2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle davalı-karşı davacının temyiz isteminin miktar yönünden reddi gerekmiştir.



2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde davalı-karşı davacıya iadesine, 11.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.