MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 3.ASLİYE HUKUK (TÜKETİCİ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/06/2013
NUMARASI : 2012/209-2013/609

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde davalı kurumun elektrik borcuna kayıp/kaçak ve sayaç okuma adı altında tahakkuk eklediğini, bunun yasal olmadığını belirterek toplam 795.820.29 TL borçlu olmadığının tespitine ve geri ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Tüketici Mahkemesi sıfatı ile yargılama yapılarak davanın kabulüne karar verilmiş,hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1.maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2.maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3.maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
Somut uyuşmazlığın incelenmesinde; davacının (Diyarbakır Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü) özel bütçeli kamu tüzel kişisi ve tacir olduğu, davacının iddia ettiği ödemeleri de ticari faaliyetini yürütmek amacıyla yaptığı sabit olmakla davacının 4077 sayılı Kanunun 3-e maddesinde tanımlı tüketici olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu bağlamda; mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olarak davaya bakmakla görevli olmasına rağmen, yanılgılı değerlendirme ile davacının 4077 sayılı Yasa kapsamında tüketici olduğu kabul edilerek, Tüketici Mahkemesi sıfatı ile yargılama yapıp karar vermesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.