Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 16.09.2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.11.2015 tarihli hükmün davacılar vekilince temyizi üzerine temyiz isteminin reddine dair verilen 11.02.2016 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, tarafların müştereken malik oldukları 50 adet taşınmazı A ve B şeklinde iki gruba ayırarak A grubunda 27 adet, B grubunda ise 23 adet taşınmaz yer alacak şekilde bir taksim projesi düzenlediklerini, davalının isteğine göre A veya B grubundaki taşınmazların davalıya, diğer gruptaki taşınmazların ise müvekkillerine verilmek suretiyle dava konusu taşınmazlar üzerindeki ortaklığın aynen taksim yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu taşınmazlar üzerindeki ortaklığın paydaşlar arasında, olmadığı taktirde genel açık artırma yoluyla satılarak giderilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile taşınmazlar üzerindeki ortaklığın genel açık artırma yoluyla satılarak giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiş; mahkemece, temyiz dilekçesinin süresi içerisinde verilmediği gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiş; davacılar vekili, temyiz isteminin reddine ilişkin bu kararı temyize getirmiştir.
1- Davacılar vekili, gerekçeli kararın 18.01.2016 tarihinde ofis çalışanına tebliğ edilmiş ise de hastalığı sebebiyle belirtilen tarihte ofisinde bulunamadığını, kendisine 12.01.2016 tarihinde 15 günlük istirahat raporu verildiğini, bu nedenle temyiz dilekçesini rapor süresi geçtikten sonra verebildiğini belirterek temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılmasını ve temyiz sebeplerinin incelenmesini talep etmiş, dilekçesine ekli olarak 12.01.2016 tarihli heyet raporunu sunmuştur. Bu durumda, davacılar vekilinin mazeretini hastane raporuyla belgelendirdiği anlaşıldığından talebinin kabulü ile mahkemenin 11.02.2016 tarihli ve 2014/165 Esas, 2015/148 Karar sayılı temyiz talebinin reddine dair ek kararının kaldırılarak temyiz incelemesine geçilmesine karar vermek gerekmiştir.
2- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan davacılar vekilinin dava konusu 398, 402, 405, 419, 425, 442, 446, 451, 458, 464, 466, 471, 477, 487, 484, 492, 509, 513, 515, 518, 526, 531, 546, 557, 564, 572, 583, 585, 592, 600, 602, 611, 616, 625, 640 parsel sayılı taşınmazlara yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
3- Dava konusu 433, 481, 543, 505, 623, 633, 643, 697, 700, 704, 709, 724, 1017 ve 1019 parsel sayılı taşınmazlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dava konusu taşınmazlar üzerinde kamulaştırma şerhi bulunduğu takdirde mahkemece, kamulaştırma belgeleri getirtilerek kamulaştırma işlemlerinin kesinleşip kesinleşmediği araştırılmalı, kamulaştırma kesinleşmişse kamulaştırılan kısmın ifrazı için davacıya uygun bir süre verilerek taşınmazların kalan kısmının ortaklığının giderilmesine karar verilmelidir.
Somut olayda, dava konusu 433, 724, 1017 ve 1019 parsel sayılı taşınmazların tapu kaydının beyanlar hanesinde lehine; 481, 543, 505, 623, 633, 643, 697, 700, 704, 709 parsel sayılı taşınmazların tapu kaydının beyanlar hanesinde ise Düzenleme Kurumu lehine kamulaştırma şerhi bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece, anılan taşınmazlara ilişkin kamulaştırma belgeleri getirtilmek suretiyle kamulaştırma işlemlerinin kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılması ve kamulaştırma kesinleşmişse kamulaştırılan kısmın ifrazı için davacıya uygun bir süre verilerek taşınmazların kalan kısmının ortaklığının giderilmesine karar verilmesi gerekirken bu hususta herhangi bir araştırma yapılmaksızın anılan taşınmazlar yönünden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
4- Dava konusu 720 parsel sayılı taşınmaza yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; anılan taşınmaz hüküm tarihinden sonra ifraz edilmiş olup 912, 1017, 1018 ve 1019 parsel sayılı taşınmazların oluşturulduğu, bunlardan 912 ve 1018 parsel sayılı taşınmazlarda ise davacıların payının kalmadığı anlaşıldığından mahkemece, ifrazen oluşan parseller hakkında karar verilmesi gerekirken tapu kaydı kapatılan ve artık işlerliğini yitiren 720 parsel sayılı taşınmaz yönünden hüküm kurulması da doğru görülmemiş: bu nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 11.02.2016 tarihli ve 2014/165 Esas, 2015/148 Karar sayılı ek kararın KALDIRILMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin dava konusu 398, 402, 405, 419, 425, 442, 446, 451, 458, 464, 466, 471, 477, 487, 484, 492, 509, 513, 515, 518, 526, 531, 546, 557, 564, 572, 583, 585, 592, 600, 602, 611, 616, 625, 640 parsel sayılı taşınmazlara yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, taşınmaz malın satış bedelinden payına düşecek paranın % 011,38 oranında hesaplanacak onama harcından peşin alınan 25,20 TL"nin mahsubu ile bakiyesinin temyiz edene yükletilmesine, (3) ve (4) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin dava konusu 433, 481, 543, 505, 623, 633, 643, 697, 700, 704, 709, 720, 724, 1017 ve 1019 parsel sayılı taşınmazlara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 16.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.