18. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5846 Karar No: 2018/5103 Karar Tarihi: 05.04.2018
Hakaret - tehdit - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5846 Esas 2018/5103 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiye yönelik hakaret, tehdit ve yaralama suçlarına ilişkin verilen hükümler temyiz edildi. Sanıkların hakaret suçunu işledikleri tespit edilse de, karşı tarafın da hakaret ettiği gerekçesiyle cezadan vazgeçildi. Ancak, kanuna aykırı olduğu belirtilen bu karar, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereği değiştirildi ve ceza verilmemesi yerine ceza vermeyi reddetme kararı alındı. Kanun maddelerine göre, bir kişiye karşı işlenen hakaret suçundan ceza verilmesi gerektiği halde, karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı taahhüt edildi.
18. Ceza Dairesi 2016/5846 E. , 2018/5103 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, tehdit, yaralama HÜKÜMLER : Ceza vermekten vazgeçilmesine, mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1- Sanık ... hakkında yaralama, sanık ... hakkında yaralama ve tehdit suçlarına ilişkin kararlarda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı, yalnızca itiraz yolu açık olduğu ve yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirildiği, Anlaşıldığından, katılan sanık ... müdafiinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, 2- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen hükmün temyizine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak, Karşılıklı hakaret nedeniyle, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi, Kanuna aykırı, katılan sanık ... ile katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısmının “TCK’nın 129/3. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde değiştirilmek suretiyle tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.04.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.