Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3019 Esas 2020/292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : i 1. İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalılar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.


KARAR

1– Manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi itibariyle 58.800,00 TL’dir.
Davacı vekili, dava ve ıslah dilekçesi ile toplamda 84.949,81 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece 84.949,81 TL maddi, 38.200,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verildiği; Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince verilen 03/04/2019 tarihli kararda 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-1. maddesi gereğince davalıların istinaf başvurularının esastan reddine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Bölge Adliye Mahkemesi kararını, davalı taraflar temyize getirmiştir. Bu kapsamda; manevi tazminat miktarının, aleyhine hüküm verilenler yönünden temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalılara ait temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE karar verilmiştir.
2- Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçelere, maddi deliller ile temyiz kapsam ve nedenlerine göre ve özellikle Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmaması gözetilerek, davalıların temyiz itirazlarının reddine, usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılara yükletilmesine, 28/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.