Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/3909 Esas 2014/6422 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3909
Karar No: 2014/6422
Karar Tarihi: 19.02.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/3909 Esas 2014/6422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında \"yaralama suçu\"ndan verilen mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyizin reddine karar verilmeyip kabul edilmesi nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itiraz kabul edildi ve mahkeme kararı kaldırıldı. Yeniden yapılan incelemede, sanığın temyiz istemi reddedildi. Bu karar, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca temyizi mümkün olmayan kararlara ilişkin kanun maddelerini içerir.

3. Ceza Dairesi 2014/3909 E. , 2014/6422 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizin 27.11.2013 tarih 2013/26275 Esas, 2013/42538 Karar sayılı onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 16.01.2014 tarih ve 2013/294836 sayılı itiraznamesi ile, sanık ... hakkında 04.06.2013 günlü ek kararla katılan ..."e karşı yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin reddine karar verilmeyip temyiz talebinin kabulüne karar verilmesi nedeniyle hükmün miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyizi mümkün bulunmadığından CMUK"un 317. maddeesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar vermek gerekirken sanığın diğer mağdurlara karşı işlediği suçlar nedeniyle yaptığı temyizin reddine ilişkin ek kararın onanmasına karar verilmesinin yerinde olmadığını belirtilerek, Dairemiz onama kararının kaldırılarak temyizin reddine karar verilmesini talep etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 27.11.2013 tarih 2013/26275 Esas, 2013/42538 Karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
3) Yeniden yapılan incelemede;
Tayin edilen cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.