9. Hukuk Dairesi 2019/2409 E. , 2021/4968 K.
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : .... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirket çalışanı olarak ...’da inşaat sektöründe 27/08/1992 – 30/08/2008 tarihleri arasında “... Kontrol Müdürü” olarak çalıştığını, kıdem ve ihbar tazminatı da ödenmeksizin 30/08/2008 tarihinde iş akdinin gerçeğe aykırı şekilde, işin devam etmesine rağmen işin sonlanması dolayısıyla haksız şekilde feshedildiğini, davacının son aylık ücretinin ekler hariç net 4.635,22 USD olduğunu belirterek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalıya ait yurt dışı işyerinde cost kontrol müdürü olarak çalışan davacının tazminat ve alacaklarının belirlenmesine esas ücret taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi son aylık ücretinin net 4.635,22 USD olduğunu ileri sürmüş, davalı işveren 10,06 USD saat ücretini savunmuştur. Davacı tanıkları davacının ücreti hakkında beyanda bulunmamışlar, emsal ücret araştırması ise yapılmamıştır. Mahkemece , davacının ücretinin iddia gibi olduğu kabul edilmiştir.
Ancak, emsal dosyalarda da kabul edildiği üzere (Dairemizin 2017/28354 esas sayılı kararı gibi) davacının imzasını içermeyen aylık ücret bordrolarında saat ücreti ile temel ücret hesabı dışında fazla çalışma, hafta tatili ile bayram genel tatil ücreti gibi tahakkuklara yer verilerek davalı işveren işçinin imzasını içermeyen ve her zaman düzenlenmesi mümkün olan bordrolarla temel ücreti bölmek suretiyle diğer işçilik alacaklarının da ödendiği şeklinde bir uygulama geliştirmiştir.Dosya içerinde mevcut imzasız ücret bordrolarının incelemesinden son yıl fazla mesai ve normal mesai adı altında genellikle aylık toplam net 3500,00 USD tahakkuk yapıldığı, Örneğin 2008 Şubat, Mart, Nisan,Mayıs, Temmuz, bordrosunda 30 günlük normal mesai ve fazla mesai adı altındaki tahakkuk toplamının 3500,00 usd olduğu, yine 2008 yılı 8. ay bordrosunda 10 günlük çalışma için normal mesai ve fazla mesai adı altındaki tahakkuk toplamının 1,166,67 (350030.10=1.166,67) USD olduğu yine 15 günlük yıllık izin miktarının net 1750,00 USD (175015.30=3500)olarak tahakkuklandırıldığı anlaşılmaktadır. Bu hususlar gözetilmeksizin , tanıkların ücrete ilişkin beyanı alınmadan, emsal ücret araştırması yapılmadan iddia doğrultusunda ücretin belirlenmesi hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
