22. Hukuk Dairesi 2019/8738 E. , 2020/170 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı sitede 01.06.2010 tarihinde güvenlikçi olarak işe başladığını, 25.03.2014 tarihine kadar sürekli ve kesintisiz çalıştığını beyan ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddia ettiği tarihte değil, 01.08.2012 tarihinde işe başladığını, iş ahlakı ile bağdaşmayan hal ve hareketlerde bulunduğundan 01.02.2014 tarihinde işine son verildiğini, davacıya her türlü hak ve alacaklarının ödendiğini, davacının başka bir yerde çalıştığını, beyan ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk karar, Dairemizin 13.11.2018 tarih ve 2017/17257 esas - 2018/24319 karar sayılı ilamında belirtilen ;...05.02.2015 tarihli oturumda Mahkemece davalı vekiline tanıklarının masrafını yatırması için yokluğunda süre verildiği, davalı vekilinin 05.02.2015 tarihli oturuma mazeret bildirdiği, ancak mazeretin kabulü ya da reddi konusunda ara karar oluşturulmadığı ve daha sonraki celselerde de davalı tanıkları dinlenmeden 12.05.2015 tarihli oturumda tanıkların dinlenmesinden vazgeçilmesine karar verildiği, bu şekilde davalı tanıkları dinlenmeyerek savunma hakkının kısıtlandığı anlaşılmakla, bu nedenle kararın sair hususlar incelenmeksizin bozulmasına ... ” gerekçe ile bozulmuştur. Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yargılamaya devam edilmiş ve bozma sonrasında icra edilen 1 nolu celsede davalı vekiline tanıklarının adreslerini bildirmesi adına 2 haftalık kesin süre verilmiş, süre sonunda ara kararı yerine getirmez ise tanık dinletmekten vazgeçmiş sayılacağının ihtarına karar verilmiş, ihtaratın duruşma zaptının tebliği marifetiyle yapılmasına karar verilmiştir. Davalı vekiline gönderilen e-tebligat mazbatasının incelenmesinde tebligatın 26.08.2019 tarihinde davalı vekiline ulaştığı, davalı vekilinin süresinde tanık listesi ibraz etmediği anlaşılmakla, karar celsesinde kurulan ara kararla davalı vekilinin tanık dinletmekten vazgeçmiş sayılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 01.06.2010 tarihinde güvenlikçi olarak işe başladığını, 25.03.2014 tarihine kadar sürekli ve kesintisiz çalıştığını iddia etmiştir. Davalı, işveren davacının 01.08.2012 - 01.02.2014 tarihleri arasında çalıştığını kabul etmektedir. Dinlenen davacı tanıkları, ... kendisinin Işık 5 sitesinde oturduğu ve 2013/mayıs ayında dairesini sattığını, kendisi siteden ayrıldıktan sonra davacının işten ayrıldığını beyan etmiş ancak işe giriş tarihi konusunda net bir beyanı bulunmamaktadır. Davacı tanığı ... ise davalı sitede evi olan kızının yanında oturması nedeniyle 2010-2013 yıllarında tanıdığını beyan etmiştir. Mahkemece, davacı tanıkları yeniden dinlenerek, davacı tanığı ... ’nın davalı sitede evi olan kızının yanında daimi olarak oturup oturmadığı hususunun araştırılması, diğer davacı tanığı ... ’in davalı sitede oturduğu tarihlerin araştırılarak sonucuna göre davacı taleplerinin değerlendirilmesi gerekmektedir.Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.