15. Ceza Dairesi 2017/8113 E. , 2019/9984 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK.nun 158/1-f-son, 204/1, 62/1, 52/1-2-3-4, 51/1-3, 53. maddeleri gereği mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan ceza miktarlarına nazaran sanığın duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın, müştekiden alacağına karşılık çek aldığı, ödeme tarihinde çek bedelinin sanığa havale olarak ödendiği, buna karşılık sanığın çeki müştekiye iade etmediği, iade etmemesi nedeniyle müşteki tarafından ödemeden men edilen çekin keşide tarihini değiştirip paraflayarak aldığı borca karşılık katılana verdiği, bu suretle sanığın menfaat temin ettiği iddia edilen somut olayda; uzmanlık raporu ve sanığın tevilli ikrarı ile diğer deliler bir arada değerlendirilmek suretiyle sanığın atılı suçlara ilişkin eylemlerini sabit gören mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda, sanık hakkında hükmolunan TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi ile resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün dayanağı olan TCK’nın 204/1 maddesinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilmesi mümkün olarak görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde, adli para cezası belirlenirken, tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması suretiyle tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan menfaatin iki katı olan miktarda adli para cezasına hükmedilmek suretiyle, sanık hakkında fazla adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan adli para cezasına mahkumiyete ilişkin hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin ve ""46.500 TL"" para cezasına ilişkin bendinin tamamının kaldırılmasına, sonrasında ilgili fıkralardan sırasıyla "5 gün", "4 gün" ve “80 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "2.325 gün", "1.937 gün" ve “38.740 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
