Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/1196 Esas 2018/2351 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın usulden reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davacının idaresindeki aracın seyir halindeyken kontrolden çıkarak trafik kazası meydana geldiğini, araçta maddi hasar oluştuğunu ve davacının yaralandığını, yağmur nedeniyle meydana gelen selin yolda bıraktığı toprak ve kum yığınının kazaya sebebiyet verdiğinin tespit edildiğini, yol çalışması yapan yüklenicinin kusurlarından ihale makamı olarak Karayolları Genel Müdürlüğünün de sorumlu olduğunu, yaşadığı sıkıntı nedeniyle davacı için 10.000,00-TL manevi tazminatın, maddi hasarın giderilmesi için fazlaya dair talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydı ile 20.000,00-TL maddi tazminatın, olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.Davalı vekili, davanın yargı yolu ve esas yönünden reddini savunmuştur.Mahkemece, Davanın İdari Yargı görevli olduğundan HMK"nın 115/2 maddesi gereğince usulden reddine,karar kesinleştiğinde görevli yargı yerinin belirlenmesi için dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece yargı yolu nedeniyle usulden reddedilen davada davacı aleyhine yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmiş ise de; dava, dava şartı bulunmadığından ve yargı yolu nedeniyle usulden red edildiğine göre AAÜT"nin 7.maddesi uyarınca tarifenin 2.kısmının 2.bölümünde yazılı miktarı geçmemek üzere 1.800,00 TL maktu vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 5 nolu bendinin hükümden çıkartılarak yerine “AAÜT"nin 7.maddesi uyarınca 1.800,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.