Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7566 Esas 2018/639 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7566
Karar No: 2018/639
Karar Tarihi: 22.01.2018

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7566 Esas 2018/639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebiyle açılan davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalıdan 1.213,86 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın davacıya ödenmesine hükmedildi. Ancak, kararda yazım yanlışlıkları yapıldığı ve davacı lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'ne uygun bir vekalet ücreti hükmü verilmediği için davalı vekili tarafından temyiz edildi. Yüksek Mahkeme, davacı tarafından daha önce kabul edilen ancak temyiz edilmeyen bir hükme dayanarak davalı lehine 1.000 TL vekalet ücreti ödenmesi gerektiğini belirterek hükmün bu yönde düzeltilerek onanmasına karar verdi. Kararda uygulanan kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/7566 E. , 2018/639 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 1.213,86 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" olan dava türünün ""Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi"", ""28.03.2007"" olan dava tarihinin ise ""29.06.2011"" olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları kabul edilmiş, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi karşısında kendisini vekaletnameli vekil ile temsil ettiren davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 2015/14175 Esas – 2017/542 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere 15.11.2007 tarih, 2007/105 Esas – 2007/435 Karar sayılı ilk hükümde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına karşın davalı lehine de 1.000 TL vekalet ücretine hükmolunduğu, davacı tarafça anılan hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmadığı, ilk hükmün yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olduğu, bu suretle davalı lehine 1.000 TL vekalet ücretine hükmolunmasının davalı açısından kazanılmış hak oluşturduğu dikkate alınarak davalı lehine 1.000 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davacı lehine 1.000 TL vekalet ücretine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin 3
numaralı bendinin içeriğinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ""15.11.2007 tarih, 2007/105 Esas – 2007/435 Karar sayılı ilk hükümde davalı lehine de 1.000 TL vekalet ücretine hükmolunduğu ve davacı tarafça anılan hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmadığı anlaşıldığından, davalının kazanılmış hakkı dikkate alınarak 1.000 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine"" cümlesinin yazılması suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.