Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/6566 Esas 2018/16882 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/6566
Karar No: 2018/16882
Karar Tarihi: 04.07.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/6566 Esas 2018/16882 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2018/6566 E.  ,  2018/16882 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının 25.01.2000-31.12.2010 tarihlerinde davalı nezdinde çalıştığını, iş akdinin sözlü olarak feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalının Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 2015/11140 E. 2016/15042 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, ancak hükmedilen ücretin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
    Dosya içeriğinden somut olayda; davacı tarafın dava ve ıslah dilekçesi dikkate alındığında toplam alacak talebinin 21.407,38 TL olduğu, 19.815,00 TL’nın kabul, 1.591,98 TL’lık kısmın ise reddedildiği görülmekle, yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde Mahkemece reddedilen alacak miktarına göre davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde davalı lehine eksik vekalet ücretine karar verilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432/6, 438/7. maddeleri uyarınca kararın aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    Sonuç:
    Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının;
    “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 191,00 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalı işverene ödenmesine,” kısmının tamamen kaldırılarak yerine “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 1.591,98 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine” rakam ve sözcüklerin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 04.07.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.