Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/10953 Esas 2018/2341 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacı vekili; 12/12/2013 tarihinde ... aracı ile seyir halinde iken aracın şaranpole yuvarlanması sonucu yolcu olarak araçta bulunan müvekkillerin murisi ...’in kazada yaralandığını tedavi için götürüldüğü... ilinde hayatını kaybettiğini, davalarının kabulü ile kaza tarihi itibari ile poliçede şahıs başına ölüm için verilen tazminat miktarının tamamının ödenmesi talebiyle müvekkil anne ve baba için 100,00’er TL maddi tazminatın ödenmesine karar verilmesine talep etmiştir.Davalı Güvence Hesabı; kaza tarihi olan 12/12/2013 tarihi itibari ile zorunlu mali zorunluluk sigortası poliçesinin limitinin yaralanma halinde 250.000,00 TL ölüm ve sakatlanma halinde 250.000,00 TL ile sınırlı olduğunu, eğer tazminata karar verilecek ise müterafik kusur ve hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini belirtmiştir.Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile, davacı ... için hesaplanan 25.511,00 TL ve davacı ... için hesaplanan 29.891,00 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak dava tarihi olan 19/12/2013 tarihi itibari ile hesaplanacak yasal faizi ile davacılara verilmesine dair karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazası nedeni ile destekten yoksun kalma tazminatı isteminden ibarettir.
Davalı Güvence Hesabı vekili cevap dilekçesinde ve yargılama aşamasındaki savunmasında; desteğin araçta hatır için taşındığını ileri sürerek belirlenecek zarardan indirim yapılması gerektiğini bildirmiştir.Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK.’nun 43. maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hâkim, tazminattan mutlaka indirme yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir. O halde mahkemece, bu savunma üzerinde durularak, taşımanın hatır için olup olmadığı, tarafların yakınlığı, varsa hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı gibi olayın özel şartları göz önüne alınarak araştırma ve inceleme yapılması gerekmekte olup, davalı vekilinin hatır taşımasına ilişkin savunmasının verilen karar yerinde tartışılmayarak hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Güvence Hesabı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 14.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.