Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/9711 Esas 2022/10143 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, sanık müdafisinin temyiz isteminin yalnızca cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılmakla, incelemenin bu suçtan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanmasına veya uygulanmamasına ilişkin kararların gerekçeli olmasının zorunlu olduğu nazara alındığında "Sanığın fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları” şeklindeki açıklamanın kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli bir gerekçe niteliği taşımadığı gibi adli sicilinde suç kaydı bulunmayan sanık hakkında “sanığın geçmişteki hali ve suç işleme konusundaki eğilimleri” gerekçe gösterilmek suretiyle aynı Kanunun 51. maddesindeki erteleme ve CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükümlerinin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.