12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2775 Karar No: 2018/620 Karar Tarihi: 18.01.2018
Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2775 Esas 2018/620 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edildi. Dosya incelendi ve mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaate göre, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmek üzere bozma istenmedi. Ancak, adli para cezasının belirlenmesinde kanuna aykırı davranıldığı için hüküm bozuldu ve yeniden yargılama gerektirmediği için adli para cezası yeniden hesaplandı ve sanığın 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1, 89/2-a-b, 62/1, 52/1-4, 53/6; CMK'nın 253/1, 254, 232/6; ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.
12. Ceza Dairesi 2017/2775 E. , 2018/620 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle Yaralama Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-a-b, 62/1, 52/1-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu 5271 sayılı CMK’nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olup, soruşturma aşamasında uzlaşma sağlanamadığından kamu davası açıldığı anlaşılmakla; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanık hakkında erteleme hükümlerinin ve lehe olan hükümlerin uygulanmadığına ilişkin, katılan vekilinin kusur tespitine, eksik incelemeye, sanık hakkında lehe olan hükümlerin uygulanmaması gerektiğine, tayin edilen cezaya ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dairemizin 2013/12790 Esas, 2014/8442 Karar sayılı ve 07/04/2014 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere, adli para cezasının gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 4.paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca, sanığın ekonomik ve diğer kişisel halleri göz önünde bulundurularak, bir gün karşılığı takdiren 20 TL"den hesaplanmak suretiyle, sanığın 4.500.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.