Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10512 Esas 2018/618 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle yaralama suçundan sanık ..."in TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62 ve 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca 2.240.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 3 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına dair Kocaeli 7.Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2015/32-2015/404 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 10/10/2017 gün ve... istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/10/2017 gün ve 2017/58482 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Dosya kapsamına göre;
1- Kayden 16/08/2000 doğumlu olduğu anlaşılan mağdurun suç tarihi olan 27/05/2014 tarihinde ve yargılama süresince 15 yaşından küçük olduğunun anlaşılması karşısında, her ne kadar 30/03/2015 tarihinde talimatla alınan ifadesi avukat katılımı ile alınmışsa da, yargılamayı yapan mahkeme tarafından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 234/2. maddesi gereğince mağdura zorunlu vekil tayin edilerek yargılamaya devam edilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde,
2- Suç tarihinde ve yargılama sırasında 15 yaşından küçük olan mağdurun kanuni temsilcisi olan babasının şikayet ve davaya katılma hakkı bulunduğu gözetilmeden duruşmadan haberdar edilmemesinde, isabet görülmediği gerekçeleriyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması, Adalet Bakanlığının 10/10/2017 gün ve ... istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/10/2017 gün ve 2017/58482 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in taksirle yaralama suçundan dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 89/1, 89/2-b, 62 ve 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca 2.240.-TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve 3 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin hükmün, sanığın aynı Yasanın 53/6. maddesi gereği 3 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmiş olması nedeniyle temyiz edilebilir olduğu, yerel mahkemece hatalı şekilde, ceza miktarı itibariyle kesin olduğu belirtilerek kanun yolunun hükümde gösterilmediği, ayrıca hükmün temyiz edilebilir olduğu hususu gözetilmeksizin yokluğunda verilen hükmün, katılanlara tebliğ edilmediği nazara alındığında, verilen kararın usulen kesinleşmediği ve kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağı anlaşılmakla,
Taraflara gerekçeli kararın temyiz yolu açık olduğu meşruhatı ile tebliğ edilip, olağan yasa yoluna gidilmediği takdirde kararın kesinleşmesi sağlandıktan sonra olağanüstü yasa yollarından olan kanun yararına bozma isteminde bulunulabileceği gözetilmeden, henüz kesinleşmemiş olan karara yönelik kanun yararına bozma isteminde bulunulmasında isabet görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği açıklanan nedenlerle yerinde görülmediğinden, Kocaeli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2015/32-2015/404 sayılı kesinleşmemiş kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.