Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla; Kocaeli 2.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 3.7.2008 gün ve 2008/156-260 E.K. sayılı kararın onanmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"ndan çıkan 22.10.2008 gün, 2008/1-650 Esas, 646 Karar sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; Hukuk Genel Kurulu"nca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkin olup; Yerel Mahkemece verilen davanın reddine dair direnme kararı, temyiz incelemesi sonucunda Hukuk Genel Kurulunca 22.10.2008 günlü ilamla onanmış, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

21.7.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.7.2004 tarih ve 5219 sayılı "Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"; yürürlük tarihinden sonra Yerel Mahkemelerce verilen hükümler yönünden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakerneleri Kanunu"nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını bir milyar TL.; yine yürürlük tarihinden sonra Yargıtay Daireleri ve Hukuk Genel Kurulunca temyiz incelemesi sonucunda verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilebilmesi için 440/III-1.maddesinde aranan parasal sınırı da altı milyar TL. olarak değiştirmiş; bu miktar sonraki yıllarda belli oranlar dahilinde artmıştır.

Karar düzeltme istemine konu Hukuk Genel Kurulu kararının verildiği 22.10.2008 tarihi itibariyle, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 440. maddesinde öngörülen karar düzeltme sınırı 7.600 YTL.dir.

Dava konusu taşınmazın değeri dava dilekçesinde 1.000.000.000 TL. olarak gösterilmiş; yargılama sırasında bilirkişice taşınmaz değerinin 160.000.000.000 TL. olduğu belirtilmiş, ancak bu değer üzerinden harç ikmal edilmemiştir. Bu durumda, Hukuk Genel Kurulu kararına karşı karar düzeltme yolunun açık olup olmadığı belirlenirken, dava dilekçesinde gösterilen ve harcı ödenen değerin esas alınması gerekir. Bu değer, yukarda belirtilen sınırın altında olduğundan, miktar itibariyle karar düzeltme yolu kapalıdır.

Hal böyle olunca, davacı vekilinin karar düzeltme istemli dilekçesinin reddi gerekir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin KARAR DÜZELTME DİLEKÇESİNİN REDDİNE,istek halinde karar düzeltme harcının iadesine, 4.2.2009 gününde oybirliği ile karar verildi.