MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükümde, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3, CMK’nin 34 ve 230. maddelerine uygun olarak iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazıldığı, kanıtların tartışılarak değerlendirildiği, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin belirtildiği anlaşılmakla, hükmün gerekçesiz olduğundan bahisle bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması koşulu yönünden Üye ...’ın karşı oyu ve oy çokluğu ile 09/02/2021 tarihinde karar verildi.




KARŞI OY

Dairemizin 09/02/2021 tarih, 2020/5563 Esas, 2021/1221 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebeplerden katılmıyorum.
Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 204/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay Hapis Cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Bolu 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26/09/2019 tarih 2019/192 Esas, 2019/512 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 15/04/2010 tarih 2019/554 Es., 2010/320 Kr. sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Gerede Asliye Ceza Mahkemesi’nin 17/01/2013 tarih 2011/179 Esas, 2013/14 Karar sayı ile TCK’nin 144/1,62/1, 52/2. maddeleri ile 1.000 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen hükümlerin olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun onama yönündeki görüşüne katılmıyorum. 09.02.2021