İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/19516 Esas 2020/21714 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/19516
Karar No: 2020/21714
Karar Tarihi: 24.12.2020

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/19516 Esas 2020/21714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihadın konusu, imar kirliliğine neden olan suçtan dolayı verilen mahkumiyet hükmünün temyizidir. İlk mahkumiyet hükmünde verilen hapis cezası adli para cezasına çevrildi, fakat bozma sonrasında ceza aleyhe değiştirme yasağına uyulmadığı için kanuna aykırı olduğu belirlendi. Sonuç olarak, sanık 6000 TL adli para cezasına çarptırıldı ve adli para cezası 20 taksitle ödenmeye karar verildi. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 50/1-a ve 52/4. maddeleriyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son ve 322. maddeleri uygulandı.

4. Ceza Dairesi 2020/19516 E. , 2020/21714 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliğine göre, 21/01/2013 olduğu anlaşılan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 15/10/2015 olarak yazılmasının mahallinde düzeltilebilecek maddi hata niteliğinde olduğu anlaşılmakla, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen imar kirliliğine neden olma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Bozma öncesi verilen ilk mahkumiyet hükmünde, sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi ve bu hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olması karşısında; bozma sonrası verilen hükümde TCK’nın 50/1-a maddesi uygulanmayarak cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca; hüküm fıkrasında "1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sonuç cezanın 6000 TL adli para cezası olarak belirlenmesi, adli para cezasının TCK"nın 52/4. maddesi gereğince birer ay ara ile 20 eşit taksitle ödenmesine" ibarelerinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.