Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1498 Esas 2017/4208 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1498
Karar No: 2017/4208
Karar Tarihi: 11.09.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1498 Esas 2017/4208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirkete özel denetçi atanması istemiyle açılan davanın esası hakkında Asliye Ticaret Mahkemesi karar vermiştir. Karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 11. Hukuk Dairesi tarafından incelenmiştir. Karara göre, dava tarihinde yürürlükte olan TTK’nın 348. maddesi özel denetçi atanması kararlarına karşı temyiz yolu açıkken, karar tarihinde yürürlükte olan TTK’nın 440. maddesi özel denetçi atanması kararlarının kesin olduğunu öngörmüştür. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 440. maddesi: 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 440. maddesi, özel denetçi atanması kararlarının kesin olduğunu öngörmektedir.

6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 348. maddesi: 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 348. maddesi, özel denetçi atanması kararlarına karşı temyiz yolunun açık olduğunu öngörmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2016/1498 E. , 2017/4208 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 01/04/2015 gün ve 2015/10-2015/252 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, davalı şirkete özel denetçi tayini istemine ilişindir. Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK"nın 348. maddesine göre özel denetçi atanmasına ilişkin kararlara karşı temyiz yolu açık iken karar tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK"nın 440. maddesinde özel denetçi atanmasına ilişkin kararlar kesin olduğu öngörülmüş olup usulü nitelikteki bu düzenlemenin usul kurallarının derhal uygulanması ilkesi gereğince görülmekte olan davalarda gözetilmesi gerekir. Bu itibarla, davalı vekilinin temyiz isteminin karar tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK"nın 440. maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.