MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 01.12.2000-27.03.2007 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintisiz çalıştığı gerekçesiyle eksik bildirilen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde yazılı olduğu şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de bu tespit hatalı olmuştur.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; davacının davalıya ait işyerlerinden 01.04.1998 tarihinden itibaren çalışmalarının bildirilmeye başlandığı, 01.04.1998-01.12.2000 tarihleri arası 841 gün ve 01.03.2007-27.03.2007 tarihleri arası 27 gün çalışmanın bildirildiği ve davacının talebinin 01.12.2000-27.03.2007 tarihleri arası eksik bildirilen çalışmalarının tespiti olduğu, kesintisiz çalışmayı bordro tanıklarının doğruladığı, davacının davalıya ait iki ayrı işyerinde ara vermeden çalıştığının sabit olduğu ve davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının ilk bendinin tamamen silinerek yerine “Davanın Kabulü ile, davacının, davalı şirkete ait 2776 sicil sayılı işyerinde 01.12.2000-14.02.2001 tarihleri arasında, davalı şirkete ait 1028368 sicil sayılı iş yerinde hizmet akdi ile 15.02.2001-28.02.2007 tarihleri arasında sürekli ve aralıksız olarak asgari ücretle çalıştığının tespitine,” sözcük ve rakamlarının yazılmasına, yargılama giderlerine ilişkin üçüncü bendinin tamamen silinerek “Davacının yapmış olduğu 12adet müzekkere gideri 76,00TL, 13adet davetiye gideri 73,50 TL, Bilirkişi inceleme gideri 200,00TL olmak üzere toplam 349,50TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine” sözcük ve rakamlarının yazılmasına,” hüküm fıkrasının davalılar lehine vekalet ücretine ilişkin olan beşinci bendinin tamamen silinmesiyle hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 05/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.