Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/10804 Esas 2015/12087 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10804
Karar No: 2015/12087
Karar Tarihi: 07.09.2015

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/10804 Esas 2015/12087 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmazların bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili için açılmıştır. Mahkeme, davanın fiilen el atılan kısımlar için pasif husumetten reddine, Belediye Başkanlığı yönünden kabulüne, hukuken el atılan kısımlar için yargı yolu yokluğundan reddine, davacı Nimet yönünden aktif husumet yokluğundan reddine karar vermiştir. Hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay, sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığı, ancak emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında dikkate alınması gerektiğine vurgu yapmıştır. Bu kapsamda, davaya konu olan taşınmazların ve emsalin emlak vergisine esas tutulan m² değerleri arasındaki oran farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyaya göre dava konusu taşınmaza atfedilen m² değeri de bu nedenle doğru tespit edilmemiştir. Sonuç olarak, Yargıtay hükmü bozmuştur. Kanunlar: 2942 Sayılı Yasanın 11/ d bendi, HUMK'nun 428. maddesi.

18. Hukuk Dairesi 2015/10804 E. , 2015/12087 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak .... taşınmazların bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın fiilen el atılan kısımlar için ... yönünden pasif husumetten reddine, ... Belediye Başkanlığı yönünden kabulüne, hukuken el atılan kısımlar için yargı yolu yokluğundan reddine, davacı Nimet yönünden aktif husumet yokluğundan reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazların ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre dava konusu 6713 ada 13 ve 16 parsel sayılı taşınmazların 2013 yılı itibariyle emlak vergisine esas değeri 13,75 TL, emsal alınan 630 ada 7 parselin ise 9,16 TL dir. Buna göre dava konusu taşınmazın emlak vergisi oranı emsal taşınmazdan daha yüksek olduğu anlaşıldığından, dava konusu taşınmazın en fazla emsal ile eşdeğerde olduğunun tespiti gerekirken, emsalin dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu kabul edilerek dava konusu taşınmaza vergi değerlerine ters düşecek şekilde m² değeri belirlenmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.