Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 10.10.2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16.04.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, İİK"nın 121. maddesi uyarınca alacaklının açmış olduğu ortaklığın giderilmesi davasıdır.
Davacı vekili, davalılardan borçlu ..."nun borcundan dolayı İİK"nın 121. maddesine dayanarak icra mahkemesinden alınan yetki belgesi uyarınca davalının paylı maliki olduğu 4282 ada 55 parsel sayılı taşınmazda satış suretiyle ortaklığın giderilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
Elbirliği mülkiyetinde borçlu ortağın alacaklısı yetki belgesine dayanarak borçlunun ortağı olduğu taşınmaz için ortaklığın giderilmesi davası açabilir. Paylı mülkiyette ise, borçlu paydaşın alacaklısı, borçlunun bağımsız payının haczini ve satışını isteyebileceğinden yetki belgesine dayanarak taşınmazın paydaşlığının giderilmesini istemesi yasa koyucunun amacına uygun değildir.
Somut olaya gelince;
Dava konusu arsa niteliğindeki 4282 ada 55 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydına göre; borçlu ..."nun 3/32 müstakil payının mevcut olduğu anlaşılmaktadır.
Ortaklığın giderilmesi talep edilen taşınmazda borçlu davalının müstakil payı mevcut olup, alacaklı davacı tarafından borçluya ait pay haczedilebilir ve doğrudan icra yoluyla satışı istenebileceğinden, davacının bu davayı açmakta hukuki yararı bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle mahkemece dava konusu taşınmaza ilişkin davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..."nun temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 13.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.