MAHKEMESİ :. Asliye Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, 18 Mart Çan Termik Santrali İşletme Müdürlüğü"ne ait temizlik işlerinin yapılması işi için müvekkili ile davalı şirkete bağlı 18 Mart Çan Termik Santrali İşletme Müdürlüğü arasında 08.09.2009 tarihinde sözleşme imzalandığını, ihale ve teknik şartnameye uygun olarak yapılan sözleşme ile 88 işçi çalıştırılacağının kararlaştırıldığını, 2009 Aralık ayı cetvelinde özürlü statüsünde çalışan personellerden .., .. ve .. isminin olmadığını, eksik personel çalıştırma uygulaması yapılarak Aralık ayı istihkakından 2.858,03 TL kesinti yapıldığını, bu uygulamanın hukuka aykırı olduğunun tespiti için Ankara 4. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2010/1159 esas sayılı dosyasında dava açıldığını, bu davada 19.10.2011 tarihinde hukuka aykırılığın tespit edilerek dosyanın karara çıktığını, 2009 yılı Aralık ayı kesintisinin iadesine karar verildiğini, dosyanın temyiz edildiğini ve Yargıtay"dan da onanarak döndüğünü, davalı şirketin eksik personel çalıştırma uygulaması ve eksik yevmiye uygulamasından sonra, 2010 yılı Ocak ayından itibaren davalı şirketin zorlaması ile eksik yevmiye uygulaması yapılmaması için müvekkil şirket tarafından sözleşme süresince her ay en az 3 adet işçinin fazladan çalıştırıldığını, bu işçilerin ücretinin davalı şirketçe ödenmediğini ileri sürerek, fazladan çalıştırmak zorunda kalınan işçilere ödenen ücret, prim ve sair giderlerden fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla 25.150,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında imzalanan sözleşmede çalıştırılacak işçi sayısının ve vasıflarının belirlenmiş olduğunu, sözleşme ekindeki teknik şartnamenin de davacı şirketçe imzalanarak kabul edildiğini, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 30. maddesinde özürlü ve eski hükümlü çalıştırma zorunluluğunun şartlarının düzenlendiğini, sözleşme ve teknik şartnamede işin 88 işçi ile yapılacağının açık ve net bir şekilde ifade edildiğini, davacı tarafın kanundan doğan bir yükümlülüğü yerine getirirken kendi lehine yorum yapmasının kabul edilemez olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki sözleşmede işin 88 kişiyle yapılacağının kararlaştırıldığı, sözleşmede 4857 sayılı Kanun"un 30. maddesi gereğince çalıştırılacak eski hükümlü ve özürlünün maliyetinin ihaleyi alan tarafından karşılanacağına dair bir hüküm olmadığı, bu nedenle yüklenicinin aldığı işi özürlü ve eski hükümlü dahil 88 kişiyle yapmasında sözleşmeye aykırılık görülmediği, davalının, davacıyı ilaveten 3 işçi çalıştırmaya zorlamasının sözleşmeye ve 4857 sayılı Kanun"un 30. maddesine aykırı olduğu, bilirkişiden alınan 14.10.2014 tarihli rapora göre, davalının anılan haksız eylemi nedeniyle davacının toplam 22.247,54 TL ödeme yaptığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 22.247,54 TL"nin dava tarihi olan 11.04.2013"den itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.