İftira - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/13836 Esas 2020/9476 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13836
Karar No: 2020/9476
Karar Tarihi: 12.02.2020

İftira - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/13836 Esas 2020/9476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında iftira ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmektedir. İftira suçuna yönelik temyiz itirazı reddedilirken, kasten yaralama suçuna yönelik temyiz itirazı kısmen kabul edildi. Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı vurgulanmıştır. Bu nedenle, TCK’nın 58. maddesindeki uygulama bölümü hükümden çıkarılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/5. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu’nun 322. maddesi belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2017/13836 E. , 2020/9476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İftira, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında iftira suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın suçu işlemediğine yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, 18 yaşından küçükken işlediği suça ilişkin olması nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 58/5. madde ve fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nın 58 maddesinde uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.