Memura yalan beyanda bulunmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13790 Esas 2017/4926 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13790
Karar No: 2017/4926
Karar Tarihi: 22.06.2017

Memura yalan beyanda bulunmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13790 Esas 2017/4926 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık memura yalan beyanda bulunmak suçu yöneltildiği ve mahkumiyet kararı verildiği anlatılmaktadır. Ancak, mahkeme kararının sanığa geçerli bir şekilde tebliğ edilmediği ve sanığın cezaevinde bulunduğunun ortaya çıkması üzerine yapılan inceleme sonucunda, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar dava zamanaşımının gerçekleştiği belirlenmiştir. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüş ve karar bozulmuştur. Kararda, sanık hakkındaki dava zamanaşımına ilişkin olarak 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri referans gösterilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/13790 E. , 2017/4926 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Memura yalan beyanda bulunmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yokluğunda verilen hüküm, sanığa, 07.12.2007 tarihinde Tebligat Kanununun 21. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de; UYAP sorgulamasında 03.11.2006 ile 23.09.2010 tarihleri arasında kesintisiz olarak cezaevinde olduğunun anlaşılması karşısında, yapılan tebligatın geçersiz olduğunun ve sanığın temyizinin süresinde olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “memura kimliği hakkında yalan beyanda bulunmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 22.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.