5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/25800 Esas 2020/17791 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/25800
Karar No: 2020/17791
Karar Tarihi: 07.12.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/25800 Esas 2020/17791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, 5607 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davanın temyiz incelemesi sonucu verilmiştir. Şikayetçi Ticaret Bakanlığı'nın temyiz istemi reddedilmiş, ancak sanık müdafiinin temyiz istemi kabul edilmiştir. Kararın gerekçesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenlemeyle ceza hükümlerinin indirimine yol açması ve aynı kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale gelmesidir. Bu nedenle, yerel mahkemece sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Kararda geçen kanun maddeleri; 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5/2. maddesi (fıkra eklentisi), 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi, ve 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. madde (2. fıkra).

19. Ceza Dairesi 2019/25800 E. , 2020/17791 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
1-) Şikayetçi TAPDK vekilinin temyiz istemi yönünden;
Açılan kamu davasının niteliğine ve suç tarihine göre; her ne kadar da mahkemece hakkında katılma kararı verilmiş ise de, 5607 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan doğrudan zarar görmeyen ve ilgili kanunlarda da açılan kamu davasına katılması hususunda özel bir hüküm bulunmayan, dolayısıyla hükmü temyiz etme hakkı bulunmayan şikayetçi Ticaret Bakanlığı"nın (Gümrük ve Ticaret Bakanlığı) TEMYİZ İSTEMİNİN, katılan sıfatı olmaması nedeniyle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-) Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönlerden incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 07.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.