Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/11916 Esas 2014/7056 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2013
NUMARASI : 2012/650-2013/74

Davacı O.. K.. vekili Avukat R. M. tarafından, davalı T. M. aleyhine 22/11/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle kişilik haklarının ihlalinden doğan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece maddi tazminat isteminin reddine manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde; Karayolları Bölge Müdürü olan davalının yüzüne karşı ve gıyabında hakkında haksız kazanç ve zenginleşme ile ilgili beyanlarda bulunduğunu ve “hırsız” diyerek hakaret ettiğini, disiplin cezası verip tayinini çıkarttığını iddia ederek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Mahkemece maddi tazminat istemi reddedilmiş, bir miktar manevi tazminat takdir edilmiştir. Oysa ki davacının dava dilekçesinde huzurlarında davalının bu şekilde beyanda bulunduğunu belirttiği kişiler tanık olarak verdikleri ifadelerinde davalının davacıya yönelik hırsızlık yaptığı, hırsız olduğu yönündeki beyanına tanık olmadıklarını söylemişlerdir.
Dosya kapsamı gözönüne alındığında davalının davacının kişilik haklarına saldırısı ıspat olunamamıştır. Davanın tümden reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.