Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 00:40 sıralarında sanığın, sevk ve idaresindeki otomobil ile yerleşim yeri dışında seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybederek, yolun sağında bulunan refüje çarpıp refüj taşlarını ve üç adet aydınlatma lambasını kırdıktan sonra, mecburi yön levhasına da çarpıp yine yolun sağında yer alan su kanalına girmek suretiyle aracın ters bir şekilde devrilmesine sebebiyet verdiği, meydana gelen tek taraflı kaza nedeniyle sanığın hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, olaydan yaklaşık 1 saat sonra, saat 01:45 sıralarında yapılan alkol testi ile sanıkta 163 mg/dl alkol saptandığı anlaşılmakla; atılı suçtan sanık hakkında tayin edilen temel cezanın fiilin ağırlığıyla orantılı olduğu değerlendirilerek, tebliğnamede “Kabule göre de” başlığı altında yer verilen (I) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile yeterli somut delil olmaksızın karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yakalama emri üzerine çıkarıldığı Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesince sorgusu tespit edildiği sırada, duruşmadan bağışık tutulmaya yönelik bir talebi de bulunmayan sanığa, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan, sanığın, 5271 sayılı CMK"nın 196/2. maddesine aykırı şekilde yapılan sorgusuna dayalı olarak yokluğunda mahkumiyet kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Sanık müdafinin 29/01/2015 havale tarihli dilekçe ile sanığın lehine olan hükümlerin uygulanmasını talep ettiği halde sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Kabule göre de;
1- Sanığa ait adli sicil kaydındaki Salihli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/11/2012 tarihli ve 2012/494 Esas, 2012/701 Karar sayılı, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nın 86/2-3-a, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca hükmedilen 3.000 TL"den ibaret adli para cezasının, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, adli sicil ve arşiv kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca ilam bulunmayan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi kanuna aykırı,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.