Taraflar arasındaki “

“fazla mesai alacağı”

” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya 1. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 16.03.2006 gün ve 2003/763 Esas 2006/180 Karar sayılı kararın incelenmesinin davalı şirket vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 23.05.2007 gün ve 2006/28973 Esas 2007/16214 Karar sayılı ilamı ile

“...Davacı işçi satış temsilcisi olarak çalıştığı işyerinde fazla çalışma yaptığını ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ilere sürerek istekte bulunmuştur. Mahkemece, davacı işçinin kış aylarında haftada 21 saat ve yaz aylarında haftada 39 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış, %50 oranında indirime gidilerek fazla çalışma ücretleri yönünden karar verilmiştir.

Davacı işçi turistik yerler olan Antalya ve İzmir"de soğuk meşrubat satışı işinde çalışmıştır. Bu görevini şirketin tahsis ettiği araçla yerine getirmiştir, işyerinde pirim uygulaması da mevcuttur. İşyerinin özelliği ve davacının çalışma şekli dikkate alındığında, turizm sezonu dışında davacının haftalık 45 saati aşan çalışmalarından söz edilmesine olanak bulunmamaktadır. Davacının turizm sezonu dışında kalan dönemler için fazla çalışma ücreti isteğinin reddine karar verilmelidir.

Turizm sezonunda ise, dosyadaki bilgi ve belgelere davacının dava dilekçesindeki anlatımına göre günlük fazla çalışma süresi günde 3 saati geçmeyecek şekilde belirlenmeli ve buna göre fazla çalışma ücreti hesaplanarak indirim hususu da düşünülmek suretiyle bir karar verilmelidir...”

” gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı şirket vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

I-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle yerel mahkemece % 50 oranında yapılan hakkaniyet indiriminin dosya içeriğine uygun bulunmasına, davacının çalışmasının geçtiği Antalya ve İzmir bölgelerinin iklim özellikleri gözetildiğinde turizm sezonu dışında da turizm sezonundaki kadar yoğun olmasa bile soğuk meşrubat tüketiminin devam edeceği hususunun açık bulunmasına göre usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

II-Davalı şirket nev’inin yargılama sırasında limited şirket olarak değiştiği gözardı edilerek, karar başlığında davalı şirketin değişen nevinin yazılması, mahkemesince düzeltilebilir maddi hata niteliğinde bulunmakla esasa müessir görülmeyen bu husus ayrıca bozmaya konu edilmemiş, hataya işaret olunmakla yetinilmiştir.

S O N U Ç : Davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, ve aşağıda dökümü yazılı (1.762) TL. bakiye harcın temyiz edenden alınmasına, 21.01.2009 gününde oybirliği ile karar verildi.