MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemenin 22.11.2012 tarihli, 2011/168 esas, 2012/900 karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, karara sanıklarca süresinde itiraz edilmediği, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından hırsızlık suçu yönünden şikayetçinin zararının tamamen karşılanmamış olması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceğinden bahisle yapılan itiraz üzerine Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 17.01.2013 tarih, 2013/73 D.İş sayılı kararı ile, “itirazın kabulü ile mahkemenin 2011/168 Esas sayılı her iki suça yönelik kararının kaldırılmasına” karar verilmesi nedeniyle, mahkemenin 06.06.2013 tarihli kararı ile hem hırsızlık hem de işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların açıklandığı, bu nedenle mahkemenin 22/11/2012 tarihli, 2011/168 esas, 2012/900 karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı itiraz yoluna gidilmemesi nedeniyle kesinleşmiş bulunduğu ve bu suça yönelik kararın açıklanma koşullarının oluşmaması nedeniyle işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden kurulan 06/06/2013 tarihli ikinci kararın yok hükmünde olduğu ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının halen geçerliliğini koruduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıkların ve o yer Cumhuriyet savcısının işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan dolayı verilen ve hukuken geçersiz olan karara yönelik konusu olmayan temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-İddianame içeriğine göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanıklara ek savunma hakkı verilmeden belirtilen maddenin uygulanmaması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b-5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca; cezası ertelenen hükümlüler hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere bir denetim süresinin belirleneceği ve belirlenecek sürenin alt sınırının mahkûm olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeden 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilen sanıklar hakkında denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.