MAHKEMESİ : GEDİZ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/07/2013
NUMARASI : 2013/174-2013/487

Taraflar arasında görülen işlemin iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava; davacıya ait dükkanın yıktırılacağından bahisle 15 gün içerisinde elektriklerinin kesileceğini bildiren 09.05.2013 tarihli yazıya ilişkin işlemin iptali istemine ilişkin olup, mahkemece davanın yargı yolu yokluğu sebebiyle reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; somut olayda mahkemece davanın çözüm yerinin idari yargı olduğuna dair tespit yerindedir. Fakat hükmün verildiği tarihte yürürlükte olmayan 1086 Sayılı HUMK 7/1. Maddesindeki “Diğer bir mahkeme yahut idari makam veya yargı merciinin görevine giren bir dava veya iş kendisine arz olunan mahkeme, duruşma yapmadan görevsizlik kararı verebileceği gibi davanın her safhasında kendiliğinden görevli olmadığına da karar verir.” şeklindeki düzenlemenin sonradan yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK’da bulunmaması, aynı kanunun 331/2. maddesinin sadece adli yargı içerisinde mahkemelerce verilen kararlara ilişkin olması ve esasen 6100 sayılı HMK’da yargı yoluna ilişkin hükümlerin görev kısmında değil, dava şartlarına ilişkin 114/b ve 115/2 maddelerinde düzenlenmesi karşısında, mahkemece, dava şartı olan yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle usulden reddedilmiş olduğundan davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya uygun görülmemiş ise de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulü ile
hükmün 3.fıkrasındaki “davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ifadesinin çıkartılarak yerine “davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ifadesi eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 0,90 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 19.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.