Taraflar arasında görülen davada verilen 19/10/2015 tarih ve 2014/744-2015/611 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin adıyla işletilen ticari işletmenin sahibi ve yöneticisi olduğunu, davalı şubesinden 01/05/2006 tarihinde 72 ay vadeli olarak 1.08 faiz üzerinden 400.000,00 TL ticari konut kredisi kullandığını, davalının kredi kullanımı sırasında komisyon, ipotek fek ücreti, dosya masrafı ve sair masraflar adı altında haksız ve hukuka aykırı olarak 10.000,00 TL para aldığını, müvekkilinin haksız olarak alınan kesintileri bankadan talep etmesine rağmen bankanın ödeme yapmadığını, kesintilerin haksız olduğunu ileri sürerek şimdilik 10.000,00 TL dosya masrafı, komisyon ücreti, ipotek fek ücreti ve sair masrafların bankanın hesabına girdiği andan itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek banka mevduat faizi ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, talebe konu alacak kalemlerinin zamanaşımına uğradığını, kredinin ticari kredi olduğunu, sözleşmelere dayalı olarak dosya masrafı ve komisyon alınmasının doğal olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava kullanılan ticari kredi nedeniyle bankaca alınan komisyon,dosya masrafı ve ipotek fekki masrafının iadesi istemine ilişkin olduğu, alınan bilirkişi raporunda dosya masrafı, kredi tahsis komisyonu ve ipotek fek ücreti adı altında 10.676,25 TL"nin davalı banka tarafından tahsil edildiği, kredi sözleşmesinin tek taraflı, müzakere edilmeden düzenlenen bir sözleşme olması, aynı sözleşmenin bir çok benzer sözleşmelerde kullanılması ve banka karşısında tacirin de güçsüz konumda olması gibi etkenler dikkate alındığında Türk Borçlar Kanununun 20. maddesinde düzenlenen genel işlem şartları uyarınca yapılan kesintinin haksız olduğu sonucuna varıldığı, davacının kesintilerin geri ödenmesi konusunda bankaya 25/06/2014 tarihli ihtar göndermiş ise de ödenecek miktarın ve hangi sürede ödenmesinin istendiğini açıkça bildirilmediğinden, bu anlamda geçerli bir ihtar olamayacağı, dolayısıyla alacağa dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile haksız olarak kesilen dosya masrafı, kredi tahsis komisyonu ve ipotek fek ve vs ücretlerin toplamda 10.000,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlardaki ticari avans faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
.../...




Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, ticari kredi sözleşmesi kapsamında tahsil edilen komisyon ücreti ve masrafların iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasındaki sözleşme, mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu yürürlükte iken 01/05/2006 tarihinde imzalanmış olup, işbu kredi sözleşmesi kapsamında komisyon bedeli adı altında davalı banka tarafından yapılan tahsilat da yine 818 sayılı Borçlar Kanunu dönemine denk gelmektedir. Mahkemece, kredi sözleşmesinin genel işlem şartları içerdiği gerekçesiyle davanın kabulü yönünde karar verilmiş ise de; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlük tarihinin 01.07.2012 olduğu, bu durumda kredi sözleşmesinin düzenlendiği tarih itibariyle henüz yürürlüğe girmemiş olan 6098 sayılı Kanun"un genel işlem şartlarına ilişkin hükümlerinin somut olaya uygulanma kabiliyeti bulunmadığı gözetilmeksizin yazılı gerekçelerle davanın kabulü doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.