Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/632 Esas 2015/7392 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) 22. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 09/12/2013
NUMARASI : 2012/203-2013/295

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, davalının satış pazarlama çalışanlarının 20.09.2011 tarihinde müvekkilinin fabrikasına bir aylık ücretsiz deneme amaçlı olarak, alarm sistemi ve kameralar taktıklarını, bir aylık deneme süresi sonunda davalı tarafla temasa geçilip fabrikaya takılan alarm ve kameraların sökülmesi konusunda anlaştıklarını, ancak davalının müvekkiline 26.11.2011 tarihinde ekinde sözleşme ve faturaların bulunduğu bir ihtarname göndererek borçlu olduğu parayı kendilerine ödemesini talep ettiğini, müvekkilinin buna karşılık K.... 1....Noterliğinin 23.01.2012 tarihli ihtarnamesi ile davalının ihtarname ekinde gönderdiği sözleşmedeki imzanın şirket yetkilisi İ.... Y... "a ait olmadığını, davalı ile yazılı bir sözleşme yapılmadığını, davalının en son gönderdiği faturada toplam 2.769,40 TL talep edildiğini ileri sürerek, davalıya borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında alarm sistemi hizmet sözleşmeleri akdedildiğini, akdedilen bu sözleşmelere istinaden davacının iş yerine alarm güvenlik sisteminin kurulduğunu, sözleşmede aylık hizmet bedeli ödenmesinin kararlaştırıldığını savunarak, müvekkili lehine %20"den aşağıya olmamak üzere kötü niyet tazminatına hükmedilmesini ve davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma ve bilirkişi raporları ve dosya kapsamına göre; davalı çalışanlarının davacının iş yerine taktıkları alarm sistemi ve kameraların bir aylık ücretsiz deneme amaçlı takıldığı hususunun davacı tarafından geçerli delillerle ispatlanamadığı, davacının iş yerine takılan alarm sistemi ve kameraların taraflar arasındaki sözleşmelere istinaden takılmış oldukları, bu hususun davacı şirketin müdürü tarafından bilindiğinin dosyaya sunulan 10.04.2012 tarihli workcube kaydından anlaşıldığı, davalının düzenlemiş olduğu faturaların taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine uygun olduğunun saptandığı gerekçesiyle, davanın ve şartları oluşmadığından davalı tarafın kötüniyet tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.