Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/7990 Esas 2019/9920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-d-h, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet,
TCK"nın 204/1, 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler; sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yetkilisi olduğu şirketin katılanın yetkilisi olduğu şirkete sera ekipmanları satışı konusunda anlaştıkları ve katılan şirket tarafından 76.730 dolar ödeme yapıldığı, daha sonra sanığın söz konusu malları katılan şirkete göndermeyerek hileli davranışlarla 30/05/2011 tarihli olan daha önceki alışverişe konu Antalya Gümrük Müdürlüğü başlıklı beyannamesinde bilgisayar üzerinden katılan şirket adına 23/10/2012 tarihli olacak şekilde tahrifat yapılarak gönderildiği, daha sonra yapılan araştırmada belgenin sahte olduğunun tespit edildiği sanığın bu şekilde atılı suçları işlediği iddia olunan olayda;
1-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Sanığın ikrara yönelik savunması, katılan beyanları, gümrük müdürlüğü belgeleri ile dosya kapsamından mahkemece sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna, atılı suçun yasal unsurlarının bulunmadığına dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Sanığın aynı eylemi nedeniyle Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26/03/2013 tarih, 2013/62 esas, 2013/217 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında beraat kararı verilip bu karar Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 07/03/2016 tarih, 2014/16843 esas, 2016/1935 karar sayılı ilamı ile onanması suretiyle kesinleşmiş olması karşısında aynı suç nedeniyle iki ayrı hüküm kurulamayacağından sanık hakkında CMK 223/7 maddesi gereğince mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.